Blog: Dahaag winter!
maart 22, 2015 //
De zon piept tussen de ochtendnevel door, in de sloot naast me sprint een fuut verschrikt voor me uit over het water. Twintig meter verder verbergt hij zich in het riet. Ik ruik dat boeren net hebben gegierd en zie en hoor de meeuwen krijsend cirkelen boven de net bemeste weilanden. Even verderop observeren drie schapen al herkauwend dat rare mens dat hier loopt te hijgen en te puffen. Dat rare mens, dat ben ik. Ik ben weer aan het hardlopen. En ik geniet met volle teugen. Want het is lente!
Wat is het heerlijk om de eerste voorzichtige zonnestralen weer te voelen. Ook al hebben we geen strenge winter gehad, ik ben blij dat we nu weer naar de lente gaan. Het is ’s ochtends eerder licht en ’s avonds valt de schemering pas later in. Vogels kwetteren de hele dag door, her en der steken krokussen hun kop op, de geuren buiten veranderen. Ik vind het heerlijk. Want laten we eerlijk zijn: als het zonnig is ziet het hele leven er gewoon leuker uit!
Na ruim twee maanden kwakkelen met griepjes en verkoudheid zijn man, zoon én ik weer fit. En eindelijk, eindelijk, eindelijk heb ik weer een sportritme te pakken! Het is nog een voorzichtig ritme, ik wil rustig aan opbouwen, maar het ritme is er!
Pas begin maart stapte ik voor het eerst dit jaar (!) op de racefiets. Dat viel nog vies tegen qua tempo, maar genieten was het wel op die eerste zonnige, warme zondag van het jaar. Het werd trouwens hoog tijd om weer eens te fietsen, binnenkort wacht namelijk nog een lang weekend Zuid-Limburg. Mijn man heeft al een leuke route voor me uitgestippeld met een paar uitdagende klimmetjes erin. De komende weken goed (interval)trainen dus!
Sinds een paar weken loop ik weer twee keer per week hard. Nog geen lange stukken, zo tussen de 3 en 5 kilometer, maar ik ben blij met alle kleine stukjes na mijn hardnekkige enkelblessure die ik vorig jaar opliep. Ook hier is het oude tempo er nog niet helemaal, maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat wel weer komt.
En het zwemmen? Dat gaat steeds beter! Ik heb deze week zowaar een heel baantje schoolslag gezwommen met ‘onder water uitademen’. Voor de doorgewinterde zwemmers een lachertje, voor mij een hele overwinning!
De komende weken blijf ik dit ritme vasthouden. Niet te gek ineens, rustig aan op- en uitbouwen. En als dit allemaal goed blijft gaan, dan moet ik me maar eens gaan verdiepen in de triathlon-kalender van 2015. Ik heb nog geen wedstrijd uitgekozen, maar er zit er vast één van de Vrouwentriathlon bij!