Blog: de stoute schoenen

Blog

Mijn hardloopschoenen. Al zo’n twee maanden staan ze stof te vergaren. Een dag vóór ik te horen kreeg dat ik reuma heb, ging ik nog hardlopen. Mijn voeten deden zeer, mijn knie stond in de fik. Maar ach, hoe vaak had ik dat al niet gehad? Ik ging gewoon, pijn hoorde er toch bij? Inmiddels weet ik dus dat die pijn een oorzaak heeft. En hardlopen heb ik sindsdien niet meer gedaan. Maar sinds kort speel ik steeds meer met de gedachte om toch de stoute (hardloop)schoenen aan te doen en gewoon weer te gaan rennen.

Grappig genoeg werd ik begin deze maand via facebook ineens benaderd door een vrouw uit dezelfde provincie die óók reuma heeft, jarenlang fanatiek heeft hardgelopen en die weer wil starten met hardlopen. Ze vroeg zich af of ik nog tips had. Nu kwam het me voor dat zij én meer ervaring heeft met hardlopen én meer ervaring met reuma (bij haar was de diagnose al jaren geleden gesteld). Maar ik vond het wel erg leuk dat ze me benaderde dus vanuit mijn boerenverstand en –gevoel antwoordde ik haar: rustig beginnen, alsof je beginner bent. Minuutjeswerk, goede schoenen, oefeningen om rompstabiliteit te verbeteren. En luisteren naar je lichaam.

Door dit ‘advies’ aan iemand anders, begon het bij mij nog meer te kriebelen. Een paar dagen later kreeg ik weer een berichtje van haar: ze was gegaan en had met volle teugen genoten. Dat was voor mij het extra zetje in de rug dat ik nodig had: tijdens ons weekje vakantie in Zuid-Limburg gaan niet alleen badpak en racefiets mee, maar krijgen de hardloopschoenen ook een plekje in de auto.

Pijn? Ach, die was er voorheen ook altijd al en zal wellicht altijd wel blijven. Maar de energie die ik ervoor terug krijg, daar doe ik het voor. Ik hoop dat het me lukt. Dat mijn lichaam me dit keer niet in steek laat en dat ik langzaamaan weer hardloopvorm terug kan krijgen. Als dit allemaal lukt, wie weet sta ik deze zomer dan tóch aan de start bij de Vrouwentriathlon!

PS ik heb inderdaad mijn stoute hardloopschoenen meegenomen én aangetrokken tijdens de vakantie. En daar heb ik geen spijt van. Ook al was het maar een klein stukje heen en weer met wandelpauzes, ik heb van elke stap genoten!