Blog: doelgericht
februari 27, 2018 //
Veel sporters hebben er last van: als ze geen doel voor ogen hebben, dan ontbreekt de motivatie om te trainen. Dat was bij mij eigenlijk nooit zo’n probleem: ik sport voor mijn plezier, ik ben niet zo prestatiegericht. Waarschijnlijk omdat ik wel weet dat ik de snelste niet ben, nooit op een podium zal staan. Maar de afgelopen weken lukte het me maar matig om me op te laden voor trainingen.
Het is te donker. Misschien is het wel glad. Pfffttt, wát een dag, moet er niet aan denken om nu nog te moeten gaan hardlopen/tacxen. Ik ga liever vroeg op bed. Ik ga niet, want ik moet nog studeren, die opdracht moet nog af. De excuses de afgelopen weken kwamen snel. Nu bén ik momenteel ook moe: het is druk op mijn werk, ik volg een pittige studie waar ik in de avonduren ook nog eens flink wat tijd in moet steken en met twee jonge kinderen heb je je handen op de niet-werkdagen ook wel vol. Maar toch, het knaagde wel wat aan mijn geweten.
Eigenlijk had ik gewoon moeten gaan. Kan het op de ene dag écht niet in verband met verplichtingen, dan de volgende dag maar. Een hele goede redenering, maar ik kon me er steeds niet toe zetten. En ineens wist ik waarom. Ik heb geen doel om naartoe te trainen. Blijkbaar heb zelfs ik doelen nodig. Hoe klein ook, meestal had ik elk jaar wel een doel voor ogen: een wedstrijd waaraan ik wilde meedoen, een berg die ik in de vakantie wilde beklimmen. Maar voor 2018 is de agenda nog leeg.
Dat ik nog niks heb gepland, kent meerdere oorzaken. Drukte zorgt ervoor dat ik mijn energie even op iets anders richt. Maar deels komt het ook voort uit angst: blijf ik gezond dit jaar? Wat nu als ik wéér ziek word? Wéér weken of maanden uitgeschakeld raak? Die rugpijn waarvoor ik nu bij de fysio ben, zal die inderdaad verdwijnen?
Een collega zei ooit tegen me: ‘de mens lijdt het meest aan het lijden dat hij vreest’. En dat klopt ook. Dus hup: maak je niet zo druk over iets wat je toch niet in de hand hebt. Verheug je liever op de leuke dingen. Inmiddels heb ik een doel gevonden. Of het haalbaar is, daar moet ik nog even een nachtje over slapen. Maar feit is dat het nadenken over dit doel me meteen nieuwe energie heeft gegeven. Morgen dus gewoon de hardloopschoenen aan. Ook al is het donker, koud en ben ik moe. Want om een doel te halen…moet je wel in actie komen!
Nienke Vijver