Blog: geheugensteuntje

juni 18, 2015 //

Sinds kort train ik volgens een nieuw schema. Geen gekke dingen hoor, een heel relaxed schema eigenlijk: één keer per week zwemmen, één keer hardlopen, één keer fietsen. Ik vond het op de website van de NTB. Ik hoop dat ik hiermee iets beter werk aan alle onderdelen en zo goed voorbereid aan de start sta van een 1/8e triathlon eind augustus hier in de buurt en op 20 september bij de 1/16e van de Vrouwentriathlon Utrecht.

Het mooie van dit schema? De trainingen worden rustig en eenvoudig opgebouwd. Aangezien ik op maandag altijd al ga trimzwemmen, hoef ik zelfs alleen maar naar het hardlopen en fietsen te kijken. Geen vuiltje aan de lucht, zo zou je denken. Nou, niet helemaal dus. Ik ben erachter gekomen dat mijn geheugen niet zo goed werkt als ik aan het sporten ben.

Om de één of andere reden kan ik bijvoorbeeld niet onthouden dat ik 5 sets moest lopen van 5 minuten redelijk tempo afgewisseld met 2 minuten wandelen. En dus schrijf ik maar op mijn hand wat ik moet lopen. Ik weet het, het is belachelijk. Maar het werkt. Min of meer dan. Want tijdens het lopen (en tijdens het fietsen ook trouwens) ben ik al snel de tijd kwijt. Had ik nu drie of vier sets gelopen? Moest ik nu nog een rondje fietsen of nog twee?

Sporten is voor mij altijd mijn hoofd leegmaken. Ik denk aan van alles tijdens het hardlopen of het wielrennen en tegelijkertijd eigenlijk aan niets. Gedachten vliegen links en rechts mijn hersenpan in om er in eenzelfde vaart weer uit te gaan. Iets onthouden en bewust registreren staat daar blijkbaar haaks op. Om zeker te weten dat ik me toch aan het schema houd, loop of fiets ik vaak een extra setje. Gewoon, voor de zekerheid…!