Blog: Kampioen indoorzweten
augustus 12, 2014 //
Terwijl de mussen de laatste tijd van het dak vallen, ben ik binnen aan het sporten. Niet voor mijn lol, maar om mijn knie te versterken. Of eigenlijk: om al mijn bovenbeenspieren te versterken zodat mijn linkerknie ophoudt met pijnlijk zijn. Dat sporten doe ik onder begeleiding van een fysiotherapeut en de afgelopen maanden heb ik een heleboel nieuwe dingen geleerd.
Wiebelen op een balanceboard en tegelijkertijd een tennisbal een keer of dertig tegen de muur aangooien en weer opvangen is namelijk best te doen. Meer dan 60 kg weg willen duwen met de leg press levert daarentegen nog wel problemen (lees: trillende spieren) op. Maar ik kan wel weer heel goed met één been in een trampoline springen en…ik ben kampioen zweten. Ik denk zelfs wel wereldkampioen indoorzweten. Als ik binnen kom rennen (het is om de één of andere reden altijd haasten om op tijd te zijn) zweet ik al bijna. Bij het warm fietsen drink ik mijn bidon half leeg. En dan moet het echte werk dus nog beginnen!
Jaren heb ik zowel binnen als buiten gesport. Ik heb heel lang op korfbal gezeten: in de lente, zomer en herfst lekker buiten in de wei huppelen, in de wintermaanden binnen in een sporthal. Ik kan me eigenlijk niet herinneren dat ik het binnen sporten toen ook zo vreselijk vond als nu. Mijn wekelijkse baantjes trekken in het binnenzwembad vond ik het minst leuke onderdeel van mijn trainingsroutine, liever ben ik aan het hardlopen of spring ik op de racefiets. Maar door die stomme blessure bestaat mijn trainingsroutine de laatste tijd vooral uit binnen sporten.
Het ergste vind ik de crosstrainer. Niet het apparaat an sich of de arbeid die ik erop verricht. Nee, de crosstrainer veroorzaakt het meeste zweet. Al na een paar minuten voel ik hoe de zweetdruppels gezamenlijk in rap tempo meertjes en rivieren beginnen te vormen, overal op mijn lijf. Terwijl ik mezelf dwing hetzelfde tempo aan te houden en de weerstand geleidelijk verhoog, glijdt er een druppel via de brug van mijn neus naar het puntje. Even nog bengelt de druppel aan het uiteinde van mijn snufferd en dan valt ‘ie – met een spletsj – uiteen op de grond. Jakkes! Waarom ben ik hier? Ik zie mensen buiten wandelen, fietsen, hardlopen en ik sloof me hier uit op een apparaat waarmee ik geen meter vooruit kom.
De komende weken blijf ik dit echter doen: één tot twee keer per week binnensporten. En ga ik zo af en toe hardlopen of wielrennen. Tijdens mijn vakantie merkte ik al dat het beter ging met mijn knie dan een paar maanden geleden. Dat ik zelfs af en toe staand op de pedalen een berg op kon rijden. Ik ga dus nog even door met indoor zweten en rustig aan buiten sporten. Gewoon op souplesse, zonder druk van een trainingsschema of aankomend evenement. Ik hoop zo mijn knie wat rust te geven en deze te versterken. Zodat ik in het najaar weer langzaamaan mijn trainingsritme kan opbouwen. Op naar een goed functionerend lichaam en mooie sportieve doelen in 2015!