Blog: Palindroom
februari 26, 2017 //
Kok, lepel, meetsysteem, het zijn allemaal voorbeelden van een palindroom: een woord waarin de letters dusdanig zijn gerangschikt dat er andersom gelezen precies hetzelfde staat. Palindroom komt van het Griekse palindromos, wat teruglopend of (terug)kerend betekent. Als taalliefhebber had ik wel eens van palindroom gehoord. Dat er ook een vorm van reuma bestaat die deze naam draagt, dat wist ik niet. Tót ik afgelopen maandag van de reumatoloog hoorde dat ik hoogstwaarschijnlijk palingdroomreuma heb.
Vorige maand nog schreef ik in mijn blog dat het jaar 2017 nog niet echt lekker was begonnen voor mij. Op dit moment is daar nog niet veel verandering in gekomen. Sterker nog, de stand tussen mij en 2017 is op dit moment ongeveer 0-4… Na twee antibioticumkuren belandde ik begin februari voor de derde keer bij de huisartsenpost. Waarom gezondheidsgedoe altijd de kop opsteekt in het weekend? Joost mag het weten. Nu had ik niet één, maar twee opgezwollen handen. Mijn vingers stonden krom, mijn polsen deden zeer, ik kon nog geen pen vasthouden. Laat staan mijn dochter uit bed tillen of een boterham smeren voor mijn zoon.
De arts op de spoedpost was de eerste die het vermoeden uitsprak dat het wellicht reuma zou kunnen zijn. Een paar weken later bevestigde de reumatoloog dus het vermoeden: ik heb reumatoïde artritis, waarschijnlijk de variant palindroomreuma. Symptomen: de ontstekingen ‘verspringen’ van het ene naar het andere gewricht. Een paar dagen pijn in duim en wijsvinger, dan ineens weer in pink en zijkant hand. Of in de andere hand. Of in beiden. Ook in mijn voet verspringt de ontsteking van de ene teen naar de andere. En ik maar denken dat ik wat last had van mijn voet omdat ik nét weer voorzichtig was begonnen met hardlopen…!
De gevolgen voor de toekomst? Op dit moment weet ik dat nog niet. Uit de foto’s bleek dat ik voorlopig nog geen gewrichtsschade heb, dus dat is positief nieuws. Ik heb nu medicijnen die de ontstekingen moeten gaan remmen en een Prednison-injectie in mijn bil gekregen. En verder heb ik het advies gekregen te doen wat goed voelt.
Sporten en bewegen? Ja, zolang het geen pijn oplevert en ik niet over mijn grenzen ga. Hardlopen doe ik dus pas weer als mijn voet geen pijn meer doet en niet meer ontstoken is. Fietsen gaat weer zodra mijn handen en polsen dat weer aankunnen. Blijft nog over: zwemmen. Mijn man zei het deze week treffend: “Het is maar goed dat je triathlons doet, zo heb je tenminste nog wat over om uit te kiezen als er één sport wegvalt”.
Zal ik dit jaar nog in actie komen tijdens een triathlon? Of ooit nog eens aan een Vrouwentriathlon meedoen? Ik heb geen idee, ik durf er écht geen weddenschap op af te sluiten. De tijd zal het leren hoe mijn lichaam gaat reageren op de medicijnen en hoe heftig de ontstekingen zullen verlopen. Maar ik ga er in ieder geval alles aan doen om ooit weer aan de start te staan met een roze badmuts op!