Blog: Soms moet je gewoon gáán!
januari 27, 2018 //
Laat ik er maar eerlijk voor uitkomen: ik heb een hekel aan de winter. Vorst en sneeuw: aan mij is het niet besteed. Ik heb al jaren de onhebbelijke gewoonte om onderuit te gaan als het glad is. En aangezien ik een aardig eind moet rijden voordat ik bij mijn werk ben, vind ik gladheid op de wegen een gruwel. Sporten in de winter is nu ook niet echt mijn hobby. Dus toen het laatst op zondag flink koud was, keek ik er niet naar uit om te gaan fietsen.
’s Ochtends hield ik de boot nog af; op buienradar had ik allang gezien dat de temperatuur nog onder het vriespunt lag. Ik zou daar gek zijn zeg, een beetje gaan fietsen terwijl het vriest. Maar naarmate de ochtend vorderde, begon het er buiten best aantrekkelijk uit te zien: een strakblauwe lucht, zon. Zo achter glas in de woonkamer werd het zelfs aangenaam. “Als jij meteen na het eten gaat, dan ga ik ná jou”, suggereerde mijn man – een fanatieke fietser. Na flink wat wikken en wegen besloot ik zijn suggestie toch maar op te volgen.
Laagje over laagje trok ik aan: ondershirt, fietsshirt, nog een shirt, winterfietsjas. Waar is mijn fietsmuts? En die lekkere warme col kan ik nu ook wel gebruiken. Oh ja, winterhandschoenen! Zuchtend en steunend wurm ik me in alle lagen. Ik voel me in fietskleren vaak al niet al te charmant, dit keer had ik het idee er echt uit te zien als een Michelin-mannetje. Maar ja, je kunt het maar beter niet koud krijgen.
Eenmaal buiten had ik de eerste vijf minuten spijt. Tegen de koude oostenwind in voelde ik hoe mijn wangen bevroren, het gevoel in mijn vingers was al snel weg. Maar met de col over mijn neus en gewoon gestaag doortrappen kom je een heel eind. Na zo’n tien minuten waren mijn handen lang zo koud niet meer. En weet je wat zo leuk is aan tegen de wind in fietsen? Je hebt op de terugweg wind mee! En nog een mazzeltje: de zon scheen heerlijk in mijn gezicht.
Al met al zag ik er die dag uit alsof ik een bank ging overvallen, maar dat mocht de pret niet drukken. Was het koud? Ja, behoorlijk. Heb ik genoten? Nou en of! Tijdens de rit al realiseerde ik me: soms moet je al je bezwaren over boord zetten en gewoon gáán.
Nienke Vijver