Deelneemster van de maand Carla: ‘Uiteindelijk kom je sterker terug’
mei 31, 2019 //
Vol passie praat de 50-jarige Carla le Poole over haar ervaringen bij de Vrouwentriathlon. In 2016 neemt ze voor het eerst deel op de 1/16. Ze traint fanatiek op alle onderdelen en komt blij over de finish. Besmet met het virus zet ze de training daarna gewoon door. Maar dan gaat het mis.
Carla komt onverwacht thuis te zitten door een burn-out. Zo’n drie maanden lang slaapt ze bijna onafgebroken. “Soms is het lijf gewoon op”, zegt ze daar zelf over. Na die periode van slapen bouwt ze langzaam haar leven weer op met hulp. Sporten zoals ze deed in 2016 zit er even niet in. Haar favoriete onderdeel het fietsen gaat zelfs niet. “Ik kon die snelheid helemaal niet aan. Ik was apathisch, ik keek naar mezelf en dacht: wat is hier aan de hand, kan dit ook?” Uiteindelijk aanvaardt Carla dat ze rustig aan moet doen en dat helpt haar om er weer bovenop te komen.
Ze start met rustig wandelen. Kleine stukjes en nog geen druk. Dat bevalt goed en ongeveer een jaar nadat ze in bed komt te liggen, is ze weer toe aan wat meer. Het betekent wel dat Carla weer van voor af aan moet beginnen. Met de cursus ‘start to run’ begint ze het hardlopen weer op te pakken. “Hardlopen is mijn slechtste onderdeel”, lacht ze. Maar de cursus helpt haar vooruit en dan volgen ook het zwemmen en het fietsen weer. “Het opstarten was wel even lastig hoor. Ik had nauwelijks conditie en geen ritme. Nu dat wel zo is, gaat het weer echt lekker.”
Inmiddels traint Carla regelmatig en is ze vastberaden er in Beusichem iets moois van te maken. In 2016 komt ze na vijftig minuten over de finish. Dat moet harder kunnen, denkt ze en dus is het streven dit jaar 45 minuten. Ze hoopt met name winst te kunnen boeken op het laatste onderdeel, het hardlopen. “We zien wel of dat lukt, want na hard fietsen kan ik niet inschatten wat mijn benen doen.”
Mochten de benen niet doen wat Carla wil en de tijd niet helemaal zijn zoals ze nu in gedachte heeft dan gaat ze niet chagrijnig naar huis. “Ik hoef me niet te bewijzen, ik doe het voor de fun.” Want één wijze les heeft Carla wel geleerd: “Het is allemaal niet vanzelfsprekend en dus moet je vooral niet vergeten waarvan je eigenlijk geniet”.