Dubbele supersprint in Klazienaveen en nat, natter natst in Enschede
oktober 1, 2022 //
Na wedstrijden in Enschede, Groningen en Utrecht stonden er voor het Vrouwentriathlon-Siosportteam nog twee wedstrijden op de agenda: de dubbele supersprint op 27 augustus in Klazienaveen en een sprint op 18 september, opnieuw in Enschede. Teamleden Cindy en Danielle maakten een wedstrijdverslag.
Je leest hier het verslag van Cindy: Na de wedstrijden in Enschede, Groningen en Utrecht was op 27 augustus de beurt aan Klazienaveen. Dit keer stonden Liesbet, Danielle, Marloes en Cindy aan de start. Op het programma voor onze divisie: een dubbele Supersprint.
We begonnen met 300 meter zwemmen in het kanaal, daarna 2 ronden van 5 kilometer fietsen en 1 ronde van 2 kilometer lopen om vervolgens alle disciplines nogmaals ter herhalen. Anders dan bij de meeste triathlons was stayeren tijdens het fietsen dit keer wel toegestaan. Stayeren is het zodaning vlak achter een voorganger fietsen dat men voordeel heeft omdat de voorganger de wind ‘afvangt’. Waar we bij de Team pursuit in Enschede bij onze eigen teamleden in het wiel mochten rijden, mocht dit deze keer ook bij de andere deelnemers.
De eerste 300 meter zwommen we een rechte lijn waar we links van de boeien moesten aanhouden, de tweede keer werd er 150 meter heen en weer (met de klok mee) gezwommen en zeker op de heenweg was dit deel van het kanaal behoorlijk overgroeid met waterplanten.
We hadden via Kitty van de deelnemers van de eerdere series (o.a. de 2e divisie dames) al gehoord dat er op het volledig autovrije fietsparcours behoorlijk wat wind stond en er niet echt stukken waren waar we konden profiteren van wind in de rug en het dus zeker nuttig zou zijn waar mogelijk te profiteren van het stayeren. Helaas lagen de individuele tijden bij het zwemmen te ver van elkaar om op de fiets direct samen te kunnen werken en probeerden we vooral te profiteren van onze concurrenten.
Tijdens de eerste ronde werd hier veel gebruik van gemaakt, al was er ook sprake van tactiek want eigenlijk niemand wilde lang voorop in een groep rijden, waardoor het tempo in plaats van omhoog regelmatig eerder omlaag ging. Tijdens de 2e keer fietsen waren de afstanden tussen de deelnemers, zeker in de achterhoede, groter en was het lastiger van andere te profiteren.
Verder het een makkelijk parcours waar je lekker door de bochten kon rijden zonder af te hoeven remmen. Bij een team triatlon zijn individuele tijden minder belangrijk en telt de positie waarop de eerste 3 teamleden finishen. Dus het overzichtelijke loopparcours over een kort rondje (bijna heen en weer) waar je de deelnemers voor en achter je goed kon zien was in dit geval mooi meegenomen.
Een speciaal bedankje voor onze toppers Marloes en Kitty! Als coach zorgde Kitty niet alleen voor aanmoedigingen, tips en het tot in detail bijhouden op welke plaats we weer bij de wisselzone binnen kwamen voor en tijdens de wedstrijd. Ze stuurde ons ook ruim van tevoren al een document met alle wedstrijd informatie, zorgde voor een antwoord op al onze vragen in de whatsapp groep (is er een kleedruimte aanwezig? Zijn er tattoo stickers of moeten we een wedstrijdband gebruiken? Klopt de fietsafstand wel (de informatie van de wedstrijd organisatie kwam niet overeen met de informatie op de website van de 3e divisie)? etc.)
Bovendien was ze op de dag zelf al ruim voor de rest van het team aanwezig om voor ons de Teamtent op te zetten, het parcours te bekijken en het team in te schrijven. Door blessures binnen het team hoorde Marloes, onze 2e reserve voor deze wedstrijd, pas donderdag dat ze zondag voor het team zou starten. Marloes, super tof dat je zo lang je agenda vrij hebt gehouden en mee kon doen!
Kortom, mooi weer, leuke wedstrijd, gezellig team en een leuke coach, resulterend in een 14e plaats als team. Op naar de laatste wedstrijd van dit seizoen in Enschede!
Laatste wedstrijd van het seizoen: sprint in Enschede
Danielle maakte een verslag van de laatste wedstrijd in Enschede: De regen tikt op ons dak en ik lig nog lekker in bed. Voorspellingen zeggen de hele week al zondag 11 graden en 100% kans regen en harde wind. Toch jammer dat ze het deze dag wel een keer goed hadden…! Maar goed, we gaan ervoor dus ik spring uit bed, ontbijt even goed en ik stap in de auto richting Het Rutbeek. Voor mij maar een klein half uurtje maar voor mijn teamies toch een aanzienlijk grotere afstand.
Ilona staat ons al op te wachten als coach en langzaamaan is het hele team compleet. Bijna zoals iedere wedstrijd staan Marloes Liesbet en ik aan de start en deze keer voor het eerst dit seizoen -door vervelende blessures niet eerder – was Mirjam ook van de partij. Het was nat vóór de wedstrijd, nat tijdens de wedstrijd en nat ná de wedstrijd maar dat mocht de pret niet drukken. We maakten grapjes waarom we hier in godsnaam aan begonnen waren maar uiteindelijk maakt dat het ook allemaal wel weer super leuk.
Liesbet eindigde als 1e van ons, Marloes haalde mij in de een na laatste km nog in en helaas kon ik niet meer aanhaken. Vervolgens kwam ik en daarop Miriam onder de finishboog door en sloten daarmee dit triathlonseizoen af . We hebben het met elkaar gedaan en we hebben de laatste wedstrijd het beste resultaat behaald!
Voor mij was het een leerzaam jaar als nieuweling in het team. Doel voor volgend jaar: blessurevrij worden en tijden aanscherpen. Hopelijk denken mijn teamleden er ook zo over en kunnen we volgend jaar samen streven naar een hoger plekje in het klassement.