Een groentje in een roze fietsshirt
maart 27, 2014 //
Daar sta ik dan: breeduit lachend naar een onbekende fotograaf, op een zonnige zaterdagmiddag, ergens in Utrecht. Naast me twee vrouwen die ik tot een half uur geleden nog nooit had gezien of gesproken. In een geleend en net iets te krap roze fietsshirt waardoor ik me toch lichtelijk opgelaten voel. Doel van deze middag? Een fotoshoot met de vrijwilligers van de Stichting Vrouwentriathlon. En oh ja, het is voor mij ook meteen een kennismaking.
Halverwege vorig jaar bedacht ik een sportieve uitdaging voor 2014: een kwart triathlon. Het rare is: ik ken geen triatleten, ben nooit bij een wedstrijd geweest, maar om de één of andere reden trekt het me: de combinatie van sporten en het zoeken naar de grenzen van mijn eigen kunnen.
Wielrennen deed ik al, maar hardlopen en zwemmen had ik nog nooit fanatiek gedaan. Al zoekend op internet kwam ik de website van de Vrouwentriathlon tegen, boordevol handige weetjes en nuttige tips. De website ging direct bij de favorieten en de nieuwsbrief spel ik sindsdien elke maand gretig!
Een tijdje geleden ontmoette ik Sione Jongstra van de Vrouwentriathlon tijdens de wetsuit testdag. Niet veel later vroeg ze me per mail of ik niet eens per maand een blogje zou willen maken voor de website van de Vrouwentriathlon over mijn voorbereidingen op de triathlon. Aangezien ik al een eigen blog bijhoud over mijn stuntelingen, uitdagingen en andere wetenswaardigheden op trainingsgebied, leek me dat geen enkel probleem. Een paar dagen later vroeg Sione me zelfs of ik niet het vrijwilligersteam wilde komen versterken en mee wilde werken aan de maandelijkse nieuwsbrief.
En zo komt het dus dat ik als triathlon-groentje in een knalroze wielershirt van één van de andere dames sta te glimlachen naar de fotograaf. Voortaan lees je elke maand meer over mijn trainingen en voorbereidingen op de triathlon en probeer ik wat handige tips te geven. Misschien heb je er iets aan of kan ik je stimuleren om ook te gaan sporten. En wie weet komen we elkaar dit jaar nog in levende lijve tegen bij één van de evenementen van de Vrouwentriathlon. Graag tot dan!
Tekst: Nienke Vijver