Hoe gaat het nu met…Adrienne Evers?

april 2, 2021 //

/

In de afgelopen jaren hebben we vele sportieve vrouwen voorbij zien komen bij onze evenementen. Sommigen één keer, anderen meldden zich bij (bijna) alle evenementen. Nu we elkaar door corona niet zo vaak meer in levende lijve kunnen zien, zijn we benieuwd hoe het met jullie gaat. Deze maand belden we met Adrienne Evers uit Amersfoort.

Adrienne kennen we nog van de divisiewedstrijden. In 2014 vatte Sione Jongstra, oprichtster van de Vrouwentriathlon, het plan op om met een Vrouwentriathlon-Siosportteam mee te gaan doen aan de Teamcompetities. Adrienne meldde zich aan voor het team en behaalde samen met de andere sportieve vrouwen goede resultaten. Totdat ze in 2016 besloot te stoppen: niet alleen met de divisiewedstrijden, maar helemaal met triathlons. Hoe kwam dat zo? Adrienne: “Ik heb mezelf in die jaren veel te ver gepusht. Ik was constant bezig met op peil blijven of nog beter worden.”

Tijdje gestopt

Een verhuizing naar Amersfoort, werk, vrienden en uitgaan bleken lastig te combineren met zes tot zeven keer per week sporten. “Het ging niet meer. Sporten ging me zelfs tegen staan. Toen heb ik de knoop doorgehakt en ben ik een tijdje gestopt.” Adrienne kijkt wel met een goed gevoel terug op die periode. “Ik heb nergens spijt van. Het was een hele leuke tijd, met een leuk team.” De wedstrijden in de 2eDivisie vond Adrienne het leukste: relaxtere sfeer dan de 1eDivisie én het team draaide bovenin mee en pakte dus nog wel eens een podium mee.

Toch kruipt het triathlonbloed waar het niet gaan kan, want in 2019 voltooide Adrienne weer een wedstrijd. “Tijdens een feestje zei een vriendin: zullen we meedoen aan de triathlon van Hamburg? Eerst zei ik nog nee, maar het was een gezellig feestje en we hadden allemaal een drankje op. Kortom: aan het eind van de avond besloten we het toch te gaan doen!”, lacht Adrienne.

Hernieuwde kennismaking

Die sprintafstand in Hamburg werd een mooie hernieuwde kennismaking met de sport: “Erg leuke wedstrijd, supermooi opgezet. Dat jaar heb ik ook nog de achtste van Amersfoort gedaan.” En toen kwam corona, dus in 2020 bleef de wedstrijdkalender bij Adrienne leeg. Ook dit jaar is het afwachten of er wedstrijden door zullen gaan. “Ik had me inschreven voor Amersfoort, maar die wordt doorgeschoven. Als die in de zomer toch ineens doorgaat, dan moet ik nog extra bijtrainen!” Want trainen doet Adrienne nu wel, maar op een wat lager pitje. Een scheenbeenblessure hield haar een tijdje op de bank, maar inmiddels heeft Adrienne het hardlopen weer opgepakt en kan ze rustig aan weer opbouwen. “Ik heb wel echt doelen nodig om naartoe te trainen, zoals een triathlon bijvoorbeeld. Rennen vind ik echt het leukste, fietsen en zwemmen doe ik veel minder zonder een concreet doel.”

Aan de Vrouwentriathlon heeft Adrienne goede herinneringen. Niet alleen als deelneemster, maar ook als vrijwilliger zagen we haar bij verschillende wedstrijden. “De Vrouwentriathlon is laagdrempelig en gezellig. Leuke wedstrijd om aan mee te doen en zeker ook om bij te helpen.”

Hoe gaat het met jou?

En..: hoe gaat het nu met jou? Wil je een keer geïnterviewd worden voor deze rubriek? Leuk! Stuur even een bericht aan onze vrijwilliger Nienke en ze neemt contact met je op!