Jubileumherinnering: huwelijksaanzoek aan de Haarrijnseplas
oktober 30, 2018 //
Als Jolijn Hoek-van de Giessen (31) het woord ‘Vrouwentriathlon’ hoort, kan ze maar aan één ding denken: haar huwelijksaanzoek in 2012 aan de Haarrijnseplas. Een bijzonder verhaal waar we graag meer van willen horen.
In januari van dat jaar besluit Jolijn te gaan trainen voor de 1/16 triathlon van Vrouwentriathlon. Jolijn korfbalt op behoorlijk hoog niveau en vindt zichzelf op dat moment fit genoeg om dit eens te proberen. Kijken hoe zo’n wedstrijd voelt en of het iets voor haar is, is het idee. “Ik kon op dat moment niet zo goed zwemmen”, vertelt ze, “maar ik dacht toen, ik probeer het gewoon.” Ze deed nog mee aan een openwaterclinic van Sione Jongstra, dus het moest allemaal gaan lukken.
Nu is Jolijn wel iemand die vooraf graag wil weten wat ze kan verwachten en dus besluit ze in juni om samen met – toen nog – haar vriend Arjan het parcours in Utrecht te gaan verkennen. “Ik zou fietsen en aansluitend samen met Arjan gaan hardlopen. Op de terugweg naar de auto liep ik lekker te kletsen en ik liep een klein stukje voor Arjan toen hij ineens naast me kwam lopen, mijn arm pakte en op zijn knieën ging zitten. Ik dacht nog: wat doet hij nou? Maar toen pakte hij een ring uit zijn broekzak en vroeg me ten huwelijk. Nou moet je je voorstellen, hij is bijna twee meter lang en ik ben maar één meter eenenzestig dus als hij op zijn knieën zit, zijn we net zo groot. Ik heb natuurlijk meteen ja gezegd en ik heb hem minutenlang omhelsd, tot hij vroeg of hij weer mocht gaan staan omdat zijn knieën pijn gingen doen.”
Een week later stond Jolijn aan de start van de triathlon die ze besloot met een mooie achtste plaats.
De jaren erna bleef Jolijn, die in Culemborg woont, de Vrouwentriathlon volgen. Deelneemster was ze echter niet. “Ik ben daarna bijna doorlopend zwanger geweest”, zegt ze lachend. “Ik ben inmiddels drie kinderen rijker en dat is ook een hele prestatie.” Dan serieus: “daarbij heb ik sinds mijn zestiende drie keer mijn kruisbanden afgescheurd waardoor ik het korfballen op een lager pitje gezet heb maar waardoor ik ook de afgelopen jaren niet kon trainen voor een triathlon.”
Pas afgelopen zomer deed ze weer mee. Opnieuw aan de 1/16e. “Het was heel mooi om weer aan de start te staan. Het idee was weer deelnemen en dan zien waar ik zou stranden. Ik heb hem op mijn tandvlees uitgelopen. Het lopen gaat na al die blessures niet zoals ik zou willen.” Jolijn wil graag aan de Vrouwentriathlon blijven deelnemen. Ze noemt de wedstrijd laagdrempelig, toegankelijk en makkelijk te doen. “Zolang ik gezond ben, wil ik starten. Vanaf januari ga ik weer in training om dan in juni weer aan de start te staan van de zestiende. Als het lichaam het toelaat, dan wil ik in de toekomst ook nog wel eens meedoen met de achtste maar dan moet ik wel echt fit zijn en mijn knieën moeten ook in orde zijn. En dan enkel bij Vrouwentriathlon.”