Jubileumherinnering: super goede vriendinnen dankzij de Vrouwentriathlon
september 29, 2018 //
“Wil je even mijn spullen in de gaten houden want ik moet naar de wc.” Deze vraag van Marrit Yntema aan Elja Verheij tijdens de Vrouwentriathlon van 2012 in Beesd leverde een hechte vriendschap op tussen beide sportieve dames.
De Vrouwentriathlon viert dit jaar haar tienjarig bestaan en daarom vroegen we je via facebook de mooiste, gekste of vreemdste herinnering met ons te delen. Dat deed Marrit: “In 2012 heb ik Elja tijdens de wedstrijd in Beesd ontmoet en we zijn tot de dag van vandaag super goede vriendinnen! Zo zie je maar dat sport verbindt.”
“Het is wel bijzonder ja, maar het klikte eigenlijk meteen”. De twee raakten tijdens die Vrouwentriathlon aan de klets, deelden sportervaringen, maar spraken ook meteen al over andere zaken. De ouders van Elja maakten foto’s van het sportieve duo tijdens de Vrouwentriathlon en die wisselden ze na de triathlon via mail uit. En daar bleef het niet bij. “We zien elkaar nu een paar keer per jaar en we hebben zo’n beetje om de week telefonisch contact, echt heel bijzonder.”
Na die eerste Vrouwentriathlon samen volgden er veel meer. Zo deden ze nog een paar keer mee aan de Vrouwentriathlon in Beesd. “Samen is het toch minder eng en ben je minder zenuwachtig.” Ook andere afspraken tussen Marrit en Elja hebben vaak een sportief element. Ze fietsen en zwemmen samen, maar boulderen (klimmen) ook. “Meestal koppelen we het en drinken we daarna koffie en kletsen we bij. Soms hebben we zoveel bij te praten dat sporten er niet van komt.”
Steunen en stimuleren
Naast samen sporten stimuleren ze elkaar ook en wisselen ze ervaringen uit. Er is geen sprake van concurrentie. “Ik denk dat ik iets sneller ben dan Elja” zegt de 39-jarige Marrit, “maar dat kan nog anders worden want ik ben acht jaar ouder.” Geen concurrentie dus: “Eigenlijk steunen en stimuleren we elkaar juist. Nu is Elja geblesseerd en ik let dan een beetje op haar, doet ze niet te veel en wil ze niet te snel.”
De Vrouwentriathlon 2012 in Beesd blijft voor Marrit en Elja dus heel waardevol. “In het dagelijks leven waren we elkaar waarschijnlijk niet tegen gekomen want we wonen ver uit elkaar en we schelen zoals gezegd acht jaar. Met deze ingrediënten ligt het niet in de lijn der verwachting dat je vriendinnen wordt, maar door de Vrouwentriathlon is dat dus wel gebeurd. Heel waardevol dus en daarom draag ik de Vrouwentriathlon een warm hart toe.”