Over buikpijn en de Vrouwentriathlon in je achtertuin
september 27, 2014 //Deze maand zetten we twee dames extra in de spotlight: Ilona Heerdt en Désirée Bonouvrié. Beiden zijn frequente deelneemsters aan de Vrouwentriathlon. Waarom is meedoen eigenlijk zo leuk en waarom zijn zij er zo vaak bij? En hoe bereiden zij zich voor? Je leest er alles over als ze het hebben over buikpijn, de Vrouwentriathlon in je achtertuin en strenge officials.
Van de 12 Vrouwentriathlons die er de afgelopen jaren zijn gehouden, miste de 50-jarige Ilona Heerdt uit Bussum er maar twee. Toen ze op 17 augustus in Utrecht aan de start stond van haar tiende Vrouwentriathlon had ze ondanks al die ervaring toch weer een beetje buikpijn. “Ik heb dat iedere keer, dat zal ook wel nooit weggaan. Ik wil deze keer mijn tijd verbeteren”, vertelt ze. “En tien? Heb ik er echt al aan zoveel meegedaan? Ja, dat zal trouwens best kunnen kloppen.” Daarnaast deed ze in april van dit jaar ook mee aan de Zwemloop Het Lint in Utrecht, dus Ilona is een trouwe bezoekster van de evenementen van de Vrouwentriathlon te noemen!
Op de vraag waarom ze al zo vaak mee heeft gedaan aan de Vrouwentriathlon antwoordt Ilona: “Omdat het leuk is! De gezelligheid, de sfeer, zelfs op een sombere regenachtige dag zoals vandaag is het leuk.” Zo’n 25 jaar geleden maakte Ilona voor het eerst kennis met de triathlonsport toen zij met haar zus meedeed aan een 1/8e trimfit-triathlon in Almere. “Daarna heb ik jaren niks meer gedaan. Maar in 2007 ben ik weer meer gaan sporten. Het leuke aan de triathlon vind ik de combinatie van sporten.”
Inmiddels traint Ilona onder begeleiding van Sione Jongstra van Siosport. “Een 1/8e triathlon kun je eventueel nog wel zonder speciaal trainingsschema volbrengen. Maar ik heb me ingeschreven voor de halve triathlon van Almere, en daar heb ik echt wel wat begeleiding bij nodig. Je hebt de neiging om veel te veel te willen trainen. De eerste keer dat je ziet dat er een rustweek in het schema zit, is heel gek. Maar uiteindelijk helpt het heel goed en voorkom je dat je overtraind raakt.”
Zo vaak meedoen aan de Vrouwentriathlon wakkert toch ook wel wat prestatiedrang aan merkt Ilona. “Ik wil toch kijken of ik sneller kan dan vorig jaar. Nu helemaal omdat ik met een speciaal schema train. Ik merk dat ik steeds een beetje meer de wedstrijdgedachte begin te krijgen!”
Vrouwentriathlon in eigen achtertuin
Voor de vierde keer werd dit jaar de Vrouwentriathlon gehouden in Utrecht en voor de vierde keer stond de 53-jarige Désirée Bonouvrié aan de start. “Voor mij is het een thuiswedstrijd: vanuit mijn zolderraam kijk ik uit de plas waar we moeten zwemmen.”
Désirée werd door oprichtster Sione Jongstra geattendeerd op het triathlonspektakel voor vrouwen. “We waren aan het schaatsen op de ijsbaan en toen kwam Sione met een paar flyers aanlopen.” Het idee van drie sportieve onderdelen tijdens één evenement spraken Désirée meteen aan. En aangezien het zo dichtbij haar huis is, voelt het extra speciaal om mee te doen aan de Vrouwentriathlon in Utrecht.
Wat haar in vier jaar is opgevallen, is de groei van het evenement. “Er doen dit jaar echt veel meer deelneemsters mee, dat merk je. En de officials van de NTB zijn volgens mij een stuk strenger geworden, ik heb ze meerdere keren deelneemsters tegen zien houden in de wisselzone.” Ondanks de groei en grootte van de Vrouwentriathlon is het volgens Désirée nog steeds een erg leuk evenement. “Toen we in het water lagen, riep iemand: ‘Dames, hebben we het naar ons zin?’ En iedereen riep meteen ‘Ja, natuurlijk!’ Zelfs met dit koude weer is het geweldig om hier te zijn.”