Tips & tricks: Geen hulp aannemen
augustus 19, 2016 //Als je meedoet aan de Vrouwentriathlon, moet je je houden aan de regels van de Nederlandse Triathlonbond (zie de poster hieronder). De meeste daarvan liggen nogal voor de hand. In de vorige nieuwsbrief legden we uit hoe het zat met regel 5 (niet stayeren), nu gaan we in op regel 12: geen hulp aannemen. Dat is namelijk soms best een beetje slikken!
Wat voor soort hulp zou je misschien eigenlijk best wel kunnen gebruiken soms, maar mag dus niet? Een paar voorbeelden, allemaal wel eens voorgekomen bij een van onze wedstrijden:
- Je vriend geeft je bij het lopen een bidon aan of een gelletje. Dat mag bij bijvoorbeeld hardloopwedstrijden meestal wel, maar bij de triathlon niet! Eten en drinken aannemen mag alleen bij de officiële verzorgingsposten. Bij sommige triathlons mag daar je eigen coach staan en iets aangeven, maar meestal ben je aangewezen op wat de organisatie verstrekt en wat je zelf onderweg meeneemt. Wil je dus bij het fietsen of lopen je eigen gel, reep of sportdrank, neem die dan zelf mee!
- Een sterke kerel fietst ‘per ongeluk’ een stukje over het parcours, net als jij daar ook rijdt, zoals op de foto hierboven. Da’s handig, daar kun je dan mooi achteraan! Nou nee, dat mag dus niet. Ten eerste is dat stayeren, en dat mag sowieso niet, maar ten tweede is het hulp van buitenaf. Dubbel fout, dus!
- Sta je daar met een lekke band… zou wel handig zijn als er even een voorbijganger met sterke handen helpt om je buitenband te lichten. Maar dat mag dus niet – ook dat moet je alleen doen!
- Je komt zonder wetsuit uit het water, daar staat je moeder, en die geeft je snel een jackje, zodat je dat al aan kunt trekken terwijl je naar de wisselzone loopt. Ook dat is hulp van buitenaf. Dat jackje, leg dat in de wisselzone en trek het daar aan!
Streng? Ja, maar wel zo duidelijk. En in bijzondere gevallen kunnen er uitzonderingen gemaakt worden, bijvoorbeeld om medische redenen. Geef dat dan wel tijdig aan, zodat de jury op de hoogte is en toestemming kan geven.
Verder is het ook gewoon het mooie van de sport: je bent op jezelf aangewezen. Bereid je deelname goed voor, dan lukt het zonder hulp van buitenaf. En dan is die triathlon dus helemaal je eigen prestatie!