Blog: Triathlon-evolutie in ons brein
mei 22, 2020 //Giulia schrijft sinds kort eens per twee maanden een blog voor de nieuwsbrief van de Vrouwentriathlon. Haar bijdrage gaat deze maand – hoe kan het ook anders – over sporten in coronatijd. Maar ook over dat moment waarop je besluit: ik ga eens een triathlon proberen!
Ik kan er niet omheen om iets te schrijven over het trainen in deze coronatijd. Wedstrijden zijn afgelast. Laat dat schema maar in de kast.Zwembaden zijn dicht, maar het openwaterseizoen hangt in de lucht en sommige bikkels zijn al buiten aan het zwemmen. Lopen en fietsen deden we toch al buiten.
Concrete sportieve doelen zijn er nu even niet. Niet bij mij althans. En ook niet bij een van de beste en fanatiekste zwemsters die ik ken; Patricia. Patricia heeft geen haast meer met ‘naar buiten gaan’ (lees: het open water in). Ze heeft geen wedstrijden voor de boeg dus wacht ze tot het water ietsje warmer is. Wél heeft zij hardloopschoenen gekocht en is weer begonnen met rennen. Maar aan fietsen heeft ze een hekel. Jaja. Die kennen we.
Eerst zwom je, en toen ging je hardlopen, en na een tijdje bedacht je dat een fiets ertussen ook wel leuk zou zijn. Of je fietste al, en liep ook al hard, en bedacht dat het misschien wel leuk is om hier voortaan kletsnat aan te gaan beginnen. Of je zwom al, ging toen fietsen, vond het nog niet genoeg dus ging je daarna ook nog maar een stukje rennen. Zo moet het toch ergens zijn gegaan, de ‘triathlon-evolutie’ in ons eigen brein.
Maar nu dus even zonder wedstrijden. Trainen kan nog wel, maar op een andere manier. Ergens is het ook wel lekker dat er geen tijdsdruk is en er geen data zijn waarop er gepresteerd moet worden.
Ik besloot om een paar dagen terug ‘gewoon’ een stukje te gaan fietsen. Een goede manier om te werken aan de sociale conditie. Ik belandde bij Patricia, op het grasveld tegenover haar huis. We hebben heerlijk bijgepraat, en hier hoorde ik over haar hardloopschoenen.
Of Patricia ooit aan een triathlon gaat beginnen, ik weet het niet. Zij zegt van niet. Maar hebben we dat niet allemaal weleens gezegd?